Her gelenin uğradığı yerdir bu otogar. Kimisi yeni bir umutla gelir. Kimisi ya kendinden kaçar yada başkasından Kimi kanlı ellerini saklamak için gelir Kimide kahreden ezikliğini saklamak Bazen de başka biri olmak için gelir. Bazısı memurdur bazısı işçi. Bazıları da okumak için gelir bu şehre. Belki de ünüversiteli. Bende gelenlerdendim. Oysa ne umudum vardı nede hayallerim. Sadece bir kaçıştı bendeki Çevremde olup biten korsan eylemlerin mağduruydum sadece. Kim derdi ki aynı otogar sana bir aşk kıvılcımı getirecek. Kendimin kaybolmuşluklarında yaktığım sigara Hatta ay ışığı bile önümü ışıtmazken. Kim derdi uzaklardan bir otobüsün benim için geldiğini. Firari bir saatimde geldin. Herkes zaten böyle bir saatte tutunur aşka. Ne resmin nede sesin vardı halbuki. Gözler görmeden tenim değmeden aşkı tatmıştım. Bana gelmiştin işte ama sana dokunmaya korkuyordu ellerim. Hiçbir kıza şiir yazamayan ellerim hep senin için gidiyordu beyaz kağıtlara. Şimdilerde ise soğuk var bu şehirde. Güneş bile bana sırtını döndü. Otogar bile bana küstü. Şimdi sen kim bilir kime gidiyorsun aynı otogardan. Bana geldiğin yollardan. Beddualar etmem gerekirken edemiyorum. Sebebini bilmiyorum ama dualar ediyorum sana. Hayal kuruyorum. Acaba hangi otobüsün camına başını dayadın diye. Nefesinin camdaki buğusuna bir kalp çiziyorum. Herkes güldüğümü sanıyor Ama ben aynı otogarda ağlıyorum. Ne güzeldi oysa değil mi. Her şey rengarenkti. Hatta bu yollar bile yemyeşil. Ama şimdi görmek istediğim kadar yeşil. Neye yanayım bilmiyorum. Aptallıklarıma mı yoksa gidişine mi. Keşke diyorum keşke o otobüse binmeseydim. Bu otogara gelmeseydim. Sonra çekmecemden resmini çıkarıp bakıyorum. İyiki diyorum. İyiki bu otogara gelmiş yüreğim. İyiki seni tanımış. İyiki seni sevmişim güzel kız. Davut AY
