İmkansızlıkların içinden çıkıp geldin bana. Sıcak bir son bahar günü tuttun ellerimden. Deli ruhum diz çöktü önünde. Seninim dedi en çılgınca sözcüklerle. Sen korkardın benim gitmelerimden. Seni yalnız bırakmamdan korkardın... Haklıydın asi bir taydı ruhum.. Özgürlük isterdi herdaim. Bilemezdim birisinin iplerimden tutacağını. Ve ben söz verdim sana. Gitmeyeceğim gülüm dedim. Hep sende kalacağım. Şimdi sen herşeyi çiğneyip gidiyorsun.. Korkaklık senin bu yaptığın. Ellerine kan bulaşmış güzel sevgilim. Yüreğimide söktün daha ne istiyorsun. Ben sözümü hala tutuyorum. Bu bedene hiçbir ten değmeyecek. Bu dudaklar hiçbir şehveti tatmayacak. Belki hiç dönmeyeceksin.. Ama bu garip seni hep bekleyecek. Tutsak olduğun sevgilere inat aşkımla yaşayacağım. Bazen şiir olup yaşayacaksın bende. Bazende bir bebek olacak sevdan. Ellerimde büyüteceğim onu. Yaş değil kan akacak belki gözlerimden. Bilirsin kan tutar beni. Ama sevda ol diye sulamam gerek çiçeklerini. Bekleyeceğim gittiğin yollardan dönmeni. Zifir dolan ciğerlerimin dayandığı yere kadar. Alkol dolu damarlarım çatlayana kadar. Son nefesimde adını söyleyene kadar. Tüm kainat aşkımızı duyana kadar. Kuşların dilinde adın şarkı olana Sen benim aşkımı anlayana kadar. Bekleyeceğim seni aşkım. Davut AY
|