Gölgede kalmış bir adamım ben.. Karalara saklanan buğday tenli adam... Gözlerim boş bakarken dalar uzaklara.. Hayallerinde ötesinde olan umutları arar.. Ayaklarımda bir sonraki hikayenin yorgunluğu. Dertlerin sevdiği adamım ben.. Yarın ne olacak diye kaderi sorgulayan adam... Her işi tersliklere dolaşıp tökezleyen.. Ama yüreğindeki közü hiç sönmeden çoşan... Kah susup kah çok konuşan.. Yalnızlığı iliklerine işleyen adamım ben.. Yalnızlığını sende nakış nakış işleyen adam... Güneş batarken yarının hayali var bende.. İçinde gül kokulu yarin olduğu vuslat hayallari... Hep gülen ve gülüşüyle gölgelerimi aydınlatan yarin olduğu..
Davut AY |