Her faninin harcı değildir aşk.
Her tadına baktığında düğümlenir boğazında.
Boğar aşk adamı..
Kimileri sıkılır aşktan, bahaneler arar.
Kimi gariplerim ise delicesine bağlanır.
Toprak gibi aş gibi sarılır sevgiliye.
Aşık adam kıskanır, hemde çok fazla.
Kıskanmıyorsa bir problem vardır.
Eğer kıskanmıyorsa aşkta yoktur zaten.
Nedense bilmez hiçbir sevgili kıymet.
Nedense hep iterler kenara masum aşıklarını.
Halbuki eskiden ellerinden sıkıca tuttuğu yine odur.
Aynı yastığa başkoyduğuda.
Anlamı yoktur gözyaşlarının
Anlamı yoktur yalvarışların.
Gidecek olan eğer kafasına koymuşsa gitmeyi
Verebileceğin bir avuç gözyaşının ne manası olurki zaten.
Bu aşkın, gerçek aşkın kendisidir.
Gitmeler olmadan aşk aşk olamaz zaten.
İmkansızlık olmalıdır aşkta...
Çok büyük engeller olmalıdır.
Diken üstünde olmalıdırki sevgililer bunun adı aşk olsun.
Aynı değil farklı dünyanın insanları olmalıdır sevenler.
Kendinden sıkılıp başka birini keşfetmektir zaten aşk.
Farklı iki dünyanın birbirini keşfetmesidir.
Tamamlamalarıdır birbirlerini.
Geçmişte hatalar yapmaktır aşk.
Aşkı yaşarken çekip gitmektir.
Burnu sürtüp kıymetini anlamak
Geri dönmeye korkmaktır.
Müsvette kağıtlara yazılan mektuplardır
Bazen okul sırasına karalanan bir harf.
Aşk üşümektir kutuptaymışcasına.
Ama her terkeden de dönmek ister...
Aslında anlar kendine zulüm ettiğini.
Kimisi geri döndüğünde bir enkaz bulur.
Yıktığını toparlamaya çalışır.
Kimi ise şanssız, aradığı çoktan topraktadır....

Davut AY