Bu sana yazdığım ilk mektup güzel kız.
Belki benden çok uzaklardasın belki de çok yakınımda.
Artık seni düşünerek sarılmıyorum salyangoz sevdalara.
Artık bir hata daha yapmak istemiyorum…
Artık her sarıldığım teni sen sanmıyorum.
Hayallerimin güzel kızı ben hep seni bekledim.
Güneşin ısıttığı pembe sevdalar yaşadım beklide.
Ama yağmurları hiç hesaba katmadım…
Bilmezdim yalan olan her şeyin kömürle yazılmış yazılar gibi silindiğini.
Hani bir dünya kurmuştum küçük bir çocukken yüreğimde.
İşte onun kapılarını kapattım içindeki her şeyi yaktım bu gece.
Ne geçmişim kalsın ne de geleceğim yaşadığım anın zerrelerinde.
Ellerimin arasına aldım başımı dudaklarımda yarım bir sigara..
Kendi duygularımın katili oldum sahte sevdalarım sayesinde.
Aslında ben hiç sevmedim, sevemedim bunu kimse bilsin istemedim.
Bir serseriydi düşüncelerimin mimarı.
Hiç korkmadım ne ölümden ne de yalnızlıklardan.
Kulaklarımda başlamayan aşkların hüzünsü sesleri.
Kimse anlayamaz beni olmasa şu mısralar dinletemem ki kendimi.
Ama hep boşaydı çırpınışlarım kaçamak bakışlarım.
Kurtulmak istedikçe derine sürüklendim dibe battım.
Bir çift yeşil gözü yok saydım.
O kadar çok kahverengi girdi ki yalan sevdalarımın gölgesine.
Şimdi ben aşk istesem senden neyi değiştirebilirim ki.
Senin güzel gözlerini de unutmak zorunda kalmak mı yoksa kaderdeki.
Ben artık ben demek istemiyorum yarını beklediğim gecelerde.
Artık içki kadehleri bile beni etkilemiyor.
Benim yerime yudum yudum onlar sarhoş oluyor.
Yıllardır kendi eksenimde döndüm Deli Dumrul misali.
Gelenden payımı gelmeyenden yarınlarını aldım.
Şimdi aynalarda donuk gözler var seni arayan.
Ama gelmesen de olur çünkü sen özletmeye alıştın kendini.
Duygusuz biriyim belki de ukala konuşmalarım.
Şimdi kendimi mi aramalıyım önce soğuk sabahlarda.
Yoksa sen tutup ellerimden getirecekmisin beni bana.
Kelebeklerin kanatlarında ki renklerden uzaktayım artık.
Küllerle karışık yağan çamur yağmurlarında.
Sen belki de cennetin bir bahçesinde gökkuşağında yıkanıyorsun.
Bense cehennemin ateşlerini yudum yudum içiyorum.
Ben katil misali kanlı ellerimle dolaşıyorum ateş çukurlarında.
Gitmesin dediğim bir kalemim birde kenarı çürümüş kağıtlar.
Şimdi söyle bana sen misin katil yoksa ben mi.
Elimde tuttuğum iki mermi artık yok avuçlarımda.
Beni seven birilerinin içinde gel bana.
Ya da yada beni kendine aşık eden biri ol serin rüzgarlarda.
Gözlerimde seni görüyorum şimdi.
Bir güvercinin kanadına sardım hayallerimi.
Belki gelirsin bana yada küllerimin içinde savrulurken izlersin düşlerimi.
Davut AY