Bir hüzün var içimde yokluğunun soğukluğunda. Kayıp bir liman oldum artık sensizliklerde. Kaç yolcu gitti bilemiyorum bu sahilden. Ayrılık koyunda artık sensiz bir limanım. Bağırsam sesim duyulmaz hırçın dalgalardan. Ağlasam yaşlarım karışır öksüz denize. Kimsenin giremediği bir kalbim vardı. Sonra sen gelip girdin anlamadan bir akşam üstü. İntihar akşamıydı belkide son gecem. Sonra birden sen belirdin . Bir telefon numarasımıydı beni sana bağlayan. Hala sis var bu kayıp limanda. İlk defa birinin dönmesini bekliyor yüreğim. Acıdan beyazlaşan saçlarım karışıyor beyaz sise. Fırtınalardan kopupta gel bana. Dönüşünü bekliyorum demir at limanıma. Sığın bana denizin soğukluğuna inat. Ben korurum seni hırçın dalgalardan. Öyle sevdimki seni. Hatta denizden bile çok sevdim seni. Bana neden seviyorsun deme. Çok bilinmeyenli bir denklemdir aşk. Hangi özelliğimi sevdin deme. Sevgiliyi olduğu gibi kabullenmektir aşk. Seni kendinden boşuna soğutmaya kalkışma. Sevdası için herşeye göğüs gerip mücadele etmektir aşk. Bazen sonsuz bir bekleyiş Bazende o yaşasın diye ölebilmektir aşk. Ben şimdi bekliyorum sevgilim. Deli bir mücadele bu bendeki. Bakarsın sen yaşa diye ölür bu can. Yeterki sen hep gül Varsın aksın gözlerimden kan. Davut AY
