Hayallerime bile sığdıramıyorum artık seni.
Bakışlarının büyüsü sardı sanki yıkılmaz dediğim benliğimi.
Artık sigaralarda kesmiyor nede kadehler anlıyor.
Deli bir akşam üstü gururlu gözlerle bakmak var sana.
Yada bir güvercinin kanadında senle gezmek var gökkubeyi.
Arşa yazsam adını sanki ne değişecekki.
Kalpte olmadıktan sonra yalan sözlere kim kanarki.
Seni rüzgarlarımla tanıştırmak istiyorum aslında.
Aslında sende bir fırtına oldun bulanık yarınlarımda.
Şimdi sen yalanmısın gerçekmi bunu söyle bana.
Bana söyle ki bileyim kara defterimi yırtmammı gerek.
Bir öpücüğün konsaydı kirli sakallarıma...
Bin kurşunu sıkardım geçmişimdeki tüm ahmaklıklarıma.
Ceylan gözlerinin içindeki kahveyi içmek isterim
Seninde olduğun güneş batışlarında...
Bu kez denizi güldürmek isterim kendi gülüşlerimle.
Bir maceraydı hayat ama ben yoruldum artık...
Bu kaçınçı seferi azrailin yüreğimi sökmek için geldiği.
Ama sevmek ve ben diyorum bazen...
Belki de kendimi kandırıyorum kör sular beynimi okşarken.
Gün gelir anlar birileri benim anlatmak istediklerimi.
Nelerden geçtim biliyorum sendende geçerim..
Senide unuturum dumanını soluduğum sabahlarda.
Senide yaşanmamış yok sayarım gülücükler saçtığım yarınlarda.
Halbuki sen yanımda ol istiyorum şuan...
Sen ol hep gülüm dediğim,sen ol kıyamadığım..
Ne sevda masalı paklar artık benim biçare halimi..
Ne de birilerinin şehvetli sözleri.
Bırak tüm korkaklıklarını olduğun o yerlerde..
Ne sen ne de başkalarını değil sadece yüreğini dinle.

Davut AY

Seven ne yapmaz derler sevdiği için.
İste Ağrı'nın zirvesini sana getireyim.
Bir hasta kalbim var iste onu sökeyim.
Ben yanarım ateşlerde kızma bana sevgilim.
Yalansız bir hayat sana vadettiğim.
Gözyaşlarımla suladığım güller büyüdü
Unutulmaz birtanem senle yaşadıklarım.
İçimdeki son kördüğüm çözüldü.
Kimsede yok senin güzel gözlerin.
İşkence et ama kovma beni.
Derde saldım aklımı esmerim.
Güneşe kar taneleriyle yazdım seni.
Herşeyi kabullendim artık gel bana
Bu sevda aşıkların sevdası herşeyim.
Bir hazan sabahı gelsen bana
Aldırmaz sarılırım sana esmerim.
Dermanımı sende yazdı erenler.
Gel güldür beni sevineyim.
Ölüme gidenler asla dönmezler.
Bu ölüye can verde dirileyim.
Hangi kalenin surları dayanır aşkıma.
Hangi rüzgar serinletir içimi.
Zaten avareydim döndüm şaşkına.
Hangi toprak kabul eder bedenimi.
Şimdi taşlar yağıyor üzerime.
Sen üzülme ben çilesini çekerim.
Tomurçuktun açtın kara bahtımda.
Sen sevmesende ben seni severim.
Sen görmesende ben seni severim.......
Esmerim..
Davut AY

Bedenim acıyor kerpetenlerin kıskacında.
Bir örümcek ağı gibi sarmış kader heryanımı.
Tüm zorluklara göğüs geren bendim oysa.
Taştan oyuncak kalelerim yıkıldı artık.
Herşeye inat gülerken eskiden
Şimdilerde umutlar bile kara mürekkep.
Herkese neşe saçan o komik yok artık.
Bir kaç parça eşya ve akorsuz bir gitarmış mutluluk.
Ne olursa olsun terkedememekmiş sevgiliyi.
Baktığın yerde onu görebilmekmiş
Her şiiri ona yazmakmış aşk.
Terketmek geliyor içimden buraları.
Kaçak bakışlar atmak geliyor içimden
Çok uzaklardan sana.
Ama ne yüreğim ne ayaklarım bırakıyor beni.
Onu mahsun bırakma diyor sanki gökyüzü.
Kapanıp evime duvarlarımda resimlerine bakıyorum.
Biraz kanatıyorum yüreğimi.
O kanla sana dizeler yazıyorum.
Yeterki gel senle mutlu olurum.
Seninle senide herkeside mutlu ederim.
İşlediğim tüm günahlara rağmen
Şimdi karanlıklarda kanadı kırık bir meleğim.
Arada kalmışlarla toprak olmakda varmış kaderde.
Abu hayat suyum dön gel bana.
Engeller erir yeterki sen inan buna.
Geçmişin mutluluklarında kalmayalım
Geleceğin mutluluklarını seyredelim.
İçimde ölmeyen bir umut var hala.
Bir peri dayan diyor bana
Dayan bitecek bu ayrılık.
Kanıyorken kırık kanadım tebessüm doluyor dudaklarıma.
Ağzıma vurulan gem kırılıyor.
Sen geliyorsun çünkü kanadım iyileşiyor.
Davut AY

Hasbelkader yürüyorum ıslak yollarda.
Toprak kokusumu yoksa sensizlik korkusumu
Sebepsiz belkide ürkmelerim.
Çamur yüklü bulutlar var çevremde.
Lekeler bırakan damlaları düşüyor saçlarıma.
Yorgun omuzlarımda yılgın sevdaların ağırlığı.
Yüreğimde senin hayaletin.
Kürek mahkumu olan bedenimde
Vurulan kırbaçların izleri var.
Gözlerimin etrafını süsleyen çizgiler onlar.
Gül bahçelerinin içinde yanan
Çocukluk hayallerimmi yoksa geleceğimmi?
Adını koyamadığım bir zamanda kayboldum.
Zehirli sarmaşıklar sarmış heryerimi..
Adı hüzün olan....
Yolculuğun neresindeyim bilemiyorum.
Her notasında dem vuran neylerin ağlayışları belki
Belkide neyi aradığını bilmeyen benimdir.
Kansız bir savaşın kötü mahsülü yaşadıklarım.
İçinde senin sevdanın yeşerten umutlarımı var?
Bırak herşeyi....bırak onlara kalsın yalanlar.
Bende bize yetecek kadar çocukça hayaller var.
Ruhunu satanların çukurlarında tökezliyorum şimdi.
Karanlık güneş bile siyah burda.
Bendeki fotoğrafın bile siyahbeyaz.
Sen ağlama
Benim yaşlarım yeterince ıslattı zaten seni.
Gülüşlerini esirgeme sakın ola..
Benim buhranlarıma inat gülümse.
Kahverengiliklerinde saçlarının telleri
Boğsun beni sabahlara dek..
Yaşlı kemancının kaybolan notası olalım..
Kimse bulamasın bizi..
Yalnızca onun ellerinde hayat bulalım.
Şimdi sen bekle beni.
Beklemeye devam et.
Elbet birgün bir bahar günü gelecegim sana.
Çicek çicek saracağım seni.
Varlığımdaki yokluklarıma inat.
Senin nefesinle dolduracağım ciğerlerimi.
Sevgilim....
Yalan aşklara inat SEVİYORUM SENİ....

Davut AY

Her faninin harcı değildir aşk.
Her tadına baktığında düğümlenir boğazında.
Boğar aşk adamı..
Kimileri sıkılır aşktan, bahaneler arar.
Kimi gariplerim ise delicesine bağlanır.
Toprak gibi aş gibi sarılır sevgiliye.
Aşık adam kıskanır, hemde çok fazla.
Kıskanmıyorsa bir problem vardır.
Eğer kıskanmıyorsa aşkta yoktur zaten.
Nedense bilmez hiçbir sevgili kıymet.
Nedense hep iterler kenara masum aşıklarını.
Halbuki eskiden ellerinden sıkıca tuttuğu yine odur.
Aynı yastığa başkoyduğuda.
Anlamı yoktur gözyaşlarının
Anlamı yoktur yalvarışların.
Gidecek olan eğer kafasına koymuşsa gitmeyi
Verebileceğin bir avuç gözyaşının ne manası olurki zaten.
Bu aşkın, gerçek aşkın kendisidir.
Gitmeler olmadan aşk aşk olamaz zaten.
İmkansızlık olmalıdır aşkta...
Çok büyük engeller olmalıdır.
Diken üstünde olmalıdırki sevgililer bunun adı aşk olsun.
Aynı değil farklı dünyanın insanları olmalıdır sevenler.
Kendinden sıkılıp başka birini keşfetmektir zaten aşk.
Farklı iki dünyanın birbirini keşfetmesidir.
Tamamlamalarıdır birbirlerini.
Geçmişte hatalar yapmaktır aşk.
Aşkı yaşarken çekip gitmektir.
Burnu sürtüp kıymetini anlamak
Geri dönmeye korkmaktır.
Müsvette kağıtlara yazılan mektuplardır
Bazen okul sırasına karalanan bir harf.
Aşk üşümektir kutuptaymışcasına.
Ama her terkeden de dönmek ister...
Aslında anlar kendine zulüm ettiğini.
Kimisi geri döndüğünde bir enkaz bulur.
Yıktığını toparlamaya çalışır.
Kimi ise şanssız, aradığı çoktan topraktadır....

Davut AY

Neyim varsa al senin olsun...
Yeterki bende kal, gitme benden uzaklara.
Keder sarmışken heryanımı.
Uslu uslu oturacağım şuracıkta yeterki kal benimle.
Bir telime daha kar yağrırma ne olur.
Biliyorum bu beyazlar yakışıyor bana..
Ama acıtıyor meret...
Kitapsızların rüyalarında solma.
Kal burada...Dökülürken son yaprak..
İzle benimle fırtınayı...
Ama içine atma beni giderek.
Ellerimden tut ne olur üşüyorum.
Sıcaklığın sarsın bedenimi.
Bedevi bir isyan bu senin yaptığın.
Çirkin kabuslarda küçüğüm diye korkutma beni.
Senle tatmışken ağlamanın güzelliğini.
Çıkma sıcak yatağımdan..
Çiyanlarla uykuya daldırma beni.
Asla üzmem seni üzemem ki.
Düğümlendirme nefesimi.
Oysa çile çekmektir aşk.
Ama sen varken çektir tüm çileleri.
Gül kadar narın dikeni kadar acıdır aşk.
Sen otur şuracıkta.
Ben razıyım dikenlerinle kucaklaşmaya.
İstersen döv beni, istersen söv.
Ama kal yanımda.
Varsın dalga geçsinler benle.
Varsın tükürsünler yüzüme..
Helalim ol kal benle.
Sen gir altına şemsiyenin.
Ben ıslanırım ikimizinde yerine.
Ela gözlerim feda olsun tek tel saçına.
İncinme kırılmasın tırnakların..
Gün gelipte yaşlandığımızda sen ölme..
Ben yatarım karatoprakta..
İkimizinde yerine...

Davut AY